Twenty One Pilots - RAWFEAR Türkçe Çeviri

Twenty One Pilots - RAWFEAR Türkçe Çeviri

RAWFEAR moves me,
RAWFEAR (ham korku) beni harekete geçiriyor,

Sounds of empty uzis,
Boş Uzi silahlarının sesleri,

Life is just forever nipping heels,
Hayat sürekli topuğundan ısıran bir köpek gibi,

Never slowing down,
Asla yavaşlamadan,

RAWFEAR moves me,
RAWFEAR beni sürüklüyor,

Sounds of empty uzis,
Boş Uzi silahlarının yankıları,

Life is just forever gripping feels,
Hayat sürekli duyguları sıkıştırıyor,

Never slowing down.
Hiçbir zaman yavaşlamıyor.

---

You know what scares me?
Beni neyin korkuttuğunu biliyor musun?

Nah, it’s stupid,
Yok ya, saçma,

You’ve met my fears,
Korkularımla tanışmışsın zaten,

They’re all regulars,
Hepsi sıradan, tanıdık,

Wait, who’s the new kid?
Dur, bu yeni olan kim?

You know what kills me?
Beni ne bitiriyor biliyor musun?

Not getting stronger,
Güçlenememek,

And now I can’t seem to sit still any longer.
Ve artık bir yerde duramıyorum.

---

Learning all that really matters is a slow and painful lesson,
Gerçekten önemli olanı öğrenmek yavaş ve acı verici bir ders,

It is not ‘pass’ or ‘fail’, but a poisonous progression,
Bu bir “başarı/başarısızlık” meselesi değil, zehirli bir ilerleyiş,

Try to micro-dose to immunity but you’ll never, ever get it,
Mikro dozla bağışıklık kazanmaya çalış, ama asla ulaşamayacaksın,

And I go,
Ve ben diyorum ki,

‘What’s the matter?’ Isn’t helping,
“Ne oldu?” demek fayda etmiyor,

I wish her parents would stop yelling,
Keşke ailesi bağırmayı bıraksaydı,

I could build a tower with the times I was pretending,
Rol yaptığım anlarla bir kule inşa edebilirim,

Try to micro-dose to immunity but I’ll never see the ending,
Bağışıklık için mikro dozlamayı deniyorum ama asla sonunu göremem,

‘What’s the matter?’ Isn’t helping,
“Ne oldu?” sorusu işe yaramıyor,

I wish her parents would stop yelling
Keşke ailesi bağırmasa.

---

🔎 Şarkının Özeti

“RAWFEAR”, Twenty One Pilots’ın korku ve kaygıyı kişiselleştirerek anlattığı bir parça. Şarkı, hayatın sürekli bir koşuşturmaca ve baskı altında geçtiğini, korkuların daima yanında olduğunu, bu durumun da hem kişisel hem de toplumsal bir huzursuzluk yarattığını işliyor. İçinde öfke, kaygı, çaresizlik ve biraz da umutsuzluk var.